Brouwen
Ongeschrote mout
Ongeschrote mout
Gerst- en tarwekorrels kunnen niet direct van het land verwerkt worden in de brouwerij. Ze moeten eerst gemout worden in een mouterij. Dat proces kent vier stappen: reinigen, weken, kiemen en drogen. Voor smaakvariatie wordt mout geroosterd. Licht gebrande moutsoorten worden gebruikt voor de blonde bieren en zwaarder geroosterde soorten voor de donkere bieren.
Storten van de mout
Storten van de mout
Als het water in de brouwketel de goede temperatuur heeft bereikt, wordt de geschrote mout in de ketel gestort. Vervolgens wordt dit ‘beslag’ in stappen verwarmd tot 75ºC. Tijdens dit proces wordt het zetmeel omgezet in verschillende soorten suikers. De vergistbare suikers worden door de gistcellen omgezet in alcohol en de onvergistbare suikers blijven achter als ‘zoetje’ in het bier.
Filteren van het beslag
Filteren van het beslag
Het filtreren van het beslag gebeurt in de filterkuip. De schilletjes van de moutkorrels (het kaf) vormen het filterbed. De suikerhoudende vloeistof in het beslag zakt door dit bed naar beneden en wordt opgevangen. Daarna wordt het filterbed besproeid met fris water om alle overblijvende suikers uit te wassen. Ook dit water wordt opgevangen.
Bier in wording
Bier in wording
Alle vloeistof die door het filter is gezakt, wordt opgevangen in een bak en vervolgens naar de brouwketel gepompt. Deze vloeistof heet ’wort’. De hoeveelheid suiker in de wort is bepalend voor het alcoholpercentage van het uiteindelijke bier. Daarom controleert de brouwmeester de suikerconcentratie. De filtratie wordt gestopt als de gewenste suikerconcentratie is bereikt.
Edele hopsoorten
Edele hopsoorten
Er zijn verschillende hopsoorten, waarvan alleen de vrouwelijke hop wordt gebruikt. Iedere hopsoort heeft zijn eigen karakter. Door deze in verschillende verhoudingen toe te voegen kunnen de brouwers elk speciaalbier zijn kenmerkende smaak geven. De gebruikte hopbloemen zijn samengeperst tot pellets, grote korrels, die makkelijk te mengen zijn.
Gisten
Bier van hoge gisting
Bier van hoge gisting
Als de wort gekookt heeft, wordt deze gekoeld en overgepompt naar een gisttank. Dan wordt de gist toegevoegd en komt er leven in de brouwerij. De bieren van Texels zijn bovengistend. Dat wil zeggen dat de gistcellen aan de oppervlakte drijven en het bier dus bovenin de tank vergist. De vergisting vindt plaats bij kamertemperatuur. De gebruikte giststam geeft de bieren van Texels hun kenmerkende volle en romige smaak.
Rusten van het bier
Rusten van het bier
In de lagertanks komt het jonge bier tot rust. Het krijgt de kans om verder te rijpen. Dit rijpen is belangrijk om alle smaakelementen in het bier de kans te geven zich verder te ontwikkelen. Het resultaat is bier dat mooi in balans is en alle kenmerken in zich heeft van de smaak van Texels. Vervolgens wordt het bier overgepompt naar de botteltanks en wordt een klein beetje gist en suiker toegevoegd voor de tweede vergisting op fles of fust.
Bottelen
Afvullen van de fusten
Afvullen van de fusten
Na het reinigen van de fusten worden ze gevuld met het bier uit de botteltanks. De gevulde fusten krijgen een fustenkraag met daarop informatie over het bier en over de uiterste houdbaarheidsdatum. Ze worden gestapeld op een pallet en gaan dan naar de warme kamer voor de tweede vergisting. Een fust van Texels heeft een inhoud van 20 liter.
Afvullen van de flessen
Afvullen van de flessen
In de automatische bottellijn voor flessen worden de flesjes eerst uitgebreid gespoeld en gereinigd. Daarna gaan ze langs verschillende stations waar wordt gecontroleerd of de flesjes wel van het goede type zijn en of ze goed genoeg zijn om gevuld te kunnen worden. Na het vullen krijgen de flesjes een kroonkurk en een etiket. Het etiket op de rug van het flesje wordt gecodeerd met de uiterste houdbaarheidsdatum.
Navergistings-ruimte
Navergistings-ruimte
In de navergistingsruimte of ’warme kamer’ ondergaat het bier in fust of fles de tweede vergisting. Die is nodig om het bier zijn koolzuur te geven maar zorgt ook voor een goede houdbaarheid van het bier. De gistcellen zetten alle aanwezige zuurstof om in koolzuur en dit maakt het bier lang houdbaar. Door deze ambachtelijke en natuurlijke manier van conserveren is pasteuriseren niet nodig. Daardoor behoudt het bier veel meer smaak.
Eindcontrole navergisting
Eindcontrole navergisting
Gedurende het hele brouwproces nemen de brouwers monsters van het bier om die in het laboratorium te laten analyseren. Zo kan worden vastgesteld dat het bier aan alle eisen voldoet. Als laatste controle wordt het bier dat uit de warme kamer komt door het brouwteam geproefd. Als het bier goed door deze test komt, mag het de brouwerij verlaten.