Texels Blog
Hoge Bergboer Jan Willem Bakker over tuunwallen, schapen en bier
“Tuunwallen en schapen horen bij elkaar, de brouwers laten zien dat ze zich om het eiland bekommeren”
Tuunwallen, gestapelde ‘muurtjes’ in de Texelse weilanden, geven het unieke Texelse landschap vorm en karakter. Ze zijn opgebouwd uit graszoden en bestaan al eeuwenlang.
De tuunwal is hét symbool dat natuur, landschap en agrarische bedrijvigheid hand in hand kunnen gaan. Het levende bewijs van die stelling is Jan Willem Bakker, schapenhouder op De Waddel, geboren en getogen op de Hoge Berg en ambassadeur van het tuunwallenlandschap met z’n grillige vormen. Het doet hem goed dat de Texelse Bierbrouwerij dit oer-Texelse cultuurfenomeen eert met Texels Tuunwal Tripel.
“Ik ben gek op dit gebied, de schapen en de tuunwallen. Dat begint al met ‘Dames Dijt’, ooit eigenaars van deze boerderij. Zij hebben het landschap behoed voor de ruilverkaveling, met z’n strakke rechte akkers. De Dames wisten dondersgoed dat je met lange en rechte percelen zoals je elders ziet een hoger rendement zou kunnen halen. Toch deden ze daar niet aan mee. Gelukkig maar, want dankzij de Dames zien we in de ‘achtertuin’ van de bierbrouwerij nu nog deze grillige perceelvormen. Het is een zegen dat dit soort authentieke plekken er nog zijn.
Mijn ouders (Piet en Hanna Bakker) pachtten de boerderij van de Dames, die ik ook zelf nog heb gekend. Ze gaven mij de waardering voor dit landschap mee. Dat als je oog hebt voor je omgeving en goed om je heen kijkt, dat je veel ziet. Ik heb er in de loop der jaren aardig zicht op gekregen. Als ik door het land rij en kijk. Het ene moment zie ik bijvoorbeeld een haas rennen, het andere een tureluur die een nest maakt. Dat zijn voor mij allemaal kleine geluksmomenten. Daar laad ik van op.
Ik ben echt niet de enige. In de winter is het hier stil, maar zodra het voorjaar wordt en het is een mooie dag, dan zie ik de mensen vanuit hun winterdip terugkomen. De Hoge Berg werkt voor hen als een soort kuuroord.
Wie op de Hoge Berg wandelt ziet bijna zo ver als je kunt kijken, overal tuunwallen. En schapen. Want een tuunwal zonder schapen, dat is cultuurvervalsing. Ze horen bij elkaar. Een schaap gaat er bij ruig weer lekker tegenaan liggen en lammetjes kruipen er in het vroege voorjaar lekker in het oppertje.
Schapen vreten van de tuunwal, waardoor deze verschraalt. Want de keutels laten ze elders vallen. Die schrale grond is een fantastische bodem voor bijzondere planten die je bijna nergens anders tegenkomt. Denk aan grasklokjes, zandblauwtjes, muizenoortjes en Engels gras. Door die planten worden weer allerlei insecten aangetrokken, zoals de Texelse zandbij. Insecten dienen weer als voedsel voor jonge weidevogels. Mooi voorbeeld is de scholekster, die bovenop een tuunwal broedt
Als je de schapen weghaalt, dan haal je niet alleen het decor uit het landschap, het natuurlijke evenwicht stort als een kaartenhuis in elkaar. Daarom vind ik het zo mooi dat de Texelse Bierbrouwerij in het Proeflokaal Texelse schapenkaas en lamsworst van De Waddel bij het Texels bier serveert. Niet alleen een heerlijke smaakcombinatie, maar de brouwerij vestigt zo ook de aandacht op de schapen en de waarde daarvan. Daarmee laten de brouwers zien dat ze zich om het eiland bekommeren.”
Texels Tuunwal Tripel Texels Tuunwal Tripel is een krachtig blond en ongefilterd speciaalbier. De naam verwijst naar de bijzondere erfafscheidingen die het landschap op het eiland typeren. De Texelse tuunwal is uniek in Nederland, net als dit bier. Het krachtige bier is gebrouwen in de traditie van de abdijbieren en herkenbaar aan zijn kleine zoetje en eigenzinnige Texelse hopbitterheid in de afdronk. Een aanrader voor de echte liefhebber (alcohol 8,5%).